Als bedrijf dat zich bezighoudt met vervuilingsbestrijding, is de belangrijkste taak van een rioolwaterzuiveringsinstallatie ervoor te zorgen dat het afvalwater aan de normen voldoet. De steeds strengere lozingsnormen en de agressieve aanpak van milieu-inspecteurs hebben echter geleid tot een grote operationele druk op de rioolwaterzuiveringsinstallatie. Het wordt steeds moeilijker om het water weg te krijgen.
Volgens de observatie van de auteur is de directe oorzaak van de moeilijkheid om de lozingsnorm te halen, dat er in de rioolwaterzuiveringsinstallaties in mijn land globaal gesproken drie vicieuze cirkels bestaan.
De eerste is de vicieuze cirkel van lage slibactiviteit (MLVSS/MLSS) en hoge slibconcentratie; de tweede is de vicieuze cirkel van hoe meer chemicaliën voor de verwijdering van fosfor worden gebruikt, hoe meer slib er wordt geproduceerd; de derde is de rioolwaterzuiveringsinstallatie op de lange termijn: overbelaste werking, apparatuur kan niet worden gereviseerd en het hele jaar door met ziekten werken, wat leidt tot een vicieuze cirkel van verminderde rioolwaterzuiveringscapaciteit.
#1
De vicieuze cirkel van lage slibactiviteit en hoge slibconcentratie
Professor Wang Hongchen heeft onderzoek gedaan naar 467 rioolwaterzuiveringsinstallaties. Laten we eens kijken naar de gegevens over slibactiviteit en slibconcentratie: van deze 467 rioolwaterzuiveringsinstallaties heeft 61% een MLVSS/MLSS van minder dan 0,5, en ongeveer 30% van de zuiveringsinstallaties heeft een MLVSS/MLSS van minder dan 0,4.
De slibconcentratie van 2/3 van de rioolwaterzuiveringsinstallaties overschrijdt 4000 mg/L, de slibconcentratie van 1/3 van de rioolwaterzuiveringsinstallaties overschrijdt 6000 mg/L en de slibconcentratie van 20 rioolwaterzuiveringsinstallaties overschrijdt 10000 mg/L.
Wat zijn de gevolgen van bovenstaande omstandigheden (lage slibactiviteit, hoge slibconcentratie)? Hoewel we veel technische artikelen hebben gezien die de waarheid analyseren, is er in simpele bewoordingen één gevolg: de wateropbrengst overschrijdt de norm.
Dit kan vanuit twee oogpunten worden verklaard. Enerzijds is het, zodra de slibconcentratie hoog is, noodzakelijk om de beluchting te verhogen om slibafzetting te voorkomen. Verhoging van de beluchting zal niet alleen het energieverbruik verhogen, maar ook de biologische sectie vergroten. De toename van opgeloste zuurstof zal de koolstofbron die nodig is voor denitrificatie wegnemen, wat direct van invloed is op het denitrificatie- en fosforverwijderingseffect van het biologische systeem, wat resulteert in een overmaat aan N en P.
Aan de andere kant zorgt de hoge slibconcentratie ervoor dat het grensvlak tussen modder en water stijgt, waardoor het slib gemakkelijk verloren gaat via het effluent van de secundaire bezinktank. Hierdoor raakt de geavanceerde zuiveringseenheid verstopt of gaan de COD- en SS-waarden van het effluent de norm overschrijden.
Nadat we de gevolgen hebben besproken, gaan we het hebben over de vraag waarom de meeste rioolwaterzuiveringsinstallaties problemen hebben met een lage slibactiviteit en een hoge slibconcentratie.
De hoge slibconcentratie is in feite te wijten aan de lage slibactiviteit. Omdat de slibactiviteit laag is, moet de slibconcentratie worden verhoogd om het zuiveringseffect te verbeteren. De lage slibactiviteit is te wijten aan het feit dat het influentwater een grote hoeveelheid slakkenzand bevat, dat in de biologische zuiveringsinstallatie terechtkomt en zich geleidelijk ophoopt, wat de activiteit van micro-organismen beïnvloedt.
Er zit veel slakken en zand in het inkomende water. Ten eerste is de opvangwerking van het rooster te gering, en ten tweede heeft meer dan 90% van de rioolwaterzuiveringsinstallaties in mijn land geen primaire bezinktanks.
Sommige mensen vragen zich misschien af: waarom bouwen we geen primaire bezinktank? Dit gaat over het leidingnetwerk. Er zijn problemen zoals verkeerde aansluitingen, gemengde aansluitingen en ontbrekende aansluitingen in het leidingnetwerk in mijn land. Daardoor heeft de kwaliteit van het instromende water van rioolwaterzuiveringsinstallaties over het algemeen drie kenmerken: een hoge concentratie anorganische vaste stoffen (ISS), een lage CZV en een lage C/N-verhouding.
De concentratie anorganische vaste stoffen in het influentwater is hoog, dat wil zeggen, het zandgehalte is relatief hoog. Oorspronkelijk kon de voorbezinktank een deel van de anorganische stoffen reduceren, maar omdat de CZV van het influentwater relatief laag is, bouwen de meeste rioolwaterzuiveringsinstallaties simpelweg geen voorbezinktank.
Uiteindelijk is de lage slibactiviteit een erfenis van “zware centrales en lichte netten”.
We hebben gesteld dat een hoge slibconcentratie en lage activiteit leiden tot een overmatige N- en P-concentratie in het effluent. Momenteel zijn de meeste rioolwaterzuiveringsinstallaties hierop ingesteld door koolstofbronnen en anorganische flocculanten toe te voegen. De toevoeging van een grote hoeveelheid externe koolstofbronnen zal echter leiden tot een verdere toename van het energieverbruik, terwijl de toevoeging van een grote hoeveelheid flocculant een grote hoeveelheid chemisch slib zal produceren, wat resulteert in een toename van de slibconcentratie en een verdere afname van de slibactiviteit, wat een vicieuze cirkel vormt.
#2
Een vicieuze cirkel waarbij hoe meer chemicaliën voor het verwijderen van fosfor worden gebruikt, hoe meer slib er ontstaat.
Door het gebruik van chemicaliën om fosfor te verwijderen, is de slibproductie met 20% tot 30% toegenomen, of zelfs meer.
Het slibprobleem is al jarenlang een groot aandachtspunt voor rioolwaterzuiveringsinstallaties. Dat komt vooral doordat er geen afvoer voor het slib is of omdat de afvoer niet stabiel is.
Hierdoor wordt de slibleeftijd verlengd, wat resulteert in het verschijnsel van slibveroudering en nog ernstigere afwijkingen, zoals slibophoping.
Het geëxpandeerde slib heeft een slechte flocculatie. Door het verlies van effluent uit de nabezinktank raakt de geavanceerde zuiveringsunit verstopt, neemt het zuiveringseffect af en neemt de hoeveelheid terugspoelwater toe.
De toename van de hoeveelheid terugspoelwater zal twee gevolgen hebben: ten eerste zal het zuiveringseffect van het voorgaande biochemische gedeelte afnemen.
Een grote hoeveelheid terugspoelwater wordt teruggevoerd naar de beluchtingstank, waardoor de feitelijke hydraulische verblijftijd van de constructie wordt verkort en het zuiveringseffect van de secundaire behandeling wordt verminderd;
De tweede is om het verwerkingseffect van de diepteverwerkingseenheid verder te verminderen.
Omdat een groot gedeelte van het terugspoelwater teruggevoerd moet worden naar het geavanceerde zuiveringsfiltratiesysteem, wordt de filtratiesnelheid verhoogd en de daadwerkelijke filtratiecapaciteit verlaagd.
Het algehele zuiveringseffect wordt slecht, waardoor het totale fosfor- en CZV-gehalte in het effluent de norm kan overschrijden. Om overschrijding van de norm te voorkomen, zal de rioolwaterzuiveringsinstallatie meer fosforverwijderingsmiddelen gebruiken, wat de hoeveelheid slib verder zal doen toenemen.
in een vicieuze cirkel terechtkomen.
#3
De vicieuze cirkel van langdurige overbelasting van rioolwaterzuiveringsinstallaties en verminderde rioolwaterzuiveringscapaciteit
Bij de zuivering van rioolwater zijn niet alleen mensen nodig, maar ook apparatuur.
Rioleringsapparatuur staat al lange tijd op de eerste plaats in de waterzuiveringslinie. Als deze niet regelmatig wordt gerepareerd, ontstaan er vroeg of laat problemen. In de meeste gevallen kan een rioolinstallatie echter niet worden gerepareerd, omdat zodra een bepaalde installatie uitvalt, de wateropbrengst waarschijnlijk de norm overschrijdt. Het systeem van dagelijkse boetes is voor iedereen onbetaalbaar.
Van de 467 stedelijke rioolwaterzuiveringsinstallaties die professor Wang Hongchen heeft onderzocht, heeft ongeveer tweederde een hydraulische belasting van meer dan 80%, ongeveer eenderde een belasting van meer dan 120% en 5 rioolwaterzuiveringsinstallaties een belasting van meer dan 150%.
Wanneer de hydraulische belasting hoger is dan 80%, met uitzondering van enkele zeer grote rioolwaterzuiveringsinstallaties, kunnen de algemene rioolwaterzuiveringsinstallaties het water niet stilleggen voor onderhoud, ervan uitgaande dat het effluent aan de norm voldoet. Bovendien is er geen reservewater voor beluchters en zuig- en schrapers van de secundaire bezinktanks. De onderste apparatuur kan alleen volledig worden gereviseerd of vervangen wanneer deze is afgetapt.
Dat wil zeggen dat ongeveer 2/3 van de rioolwaterzuiveringsinstallaties niet in staat is de apparatuur te repareren om ervoor te zorgen dat het effluent aan de norm voldoet.
Volgens het onderzoek van professor Wang Hongchen bedraagt de levensduur van beluchters over het algemeen 4-6 jaar, maar een kwart van de rioolwaterzuiveringsinstallaties heeft al 6 jaar geen onderhoud aan de ontluchting van de beluchters uitgevoerd. De modderschraper, die geleegd en gerepareerd moet worden, wordt over het algemeen niet het hele jaar door gerepareerd.
De apparatuur draait al lange tijd met mankementen en de waterzuiveringscapaciteit neemt steeds verder af. Om de druk van de waterafvoer te weerstaan, is er geen mogelijkheid om deze voor onderhoud stil te leggen. In zo'n vicieuze cirkel zal er altijd wel een rioolwaterzuiveringssysteem zijn dat dreigt in te storten.
#4
schrijf aan het einde
Nadat milieubescherming was vastgesteld als het basisbeleid van mijn land, ontwikkelden de sectoren water-, gas-, vaste-stof-, bodem- en andere vervuilingsbestrijding zich snel, waarbij rioolwaterzuivering als koploper kan worden beschouwd. Door het ontoereikende niveau is de werking van de rioolwaterzuiveringsinstallatie in een lastig parket geraakt, en zijn het probleem van het pijpleidingnetwerk en slib de twee grootste tekortkomingen van de rioolwaterzuiveringsindustrie in mijn land geworden.
En nu is het tijd om de tekortkomingen goed te maken.
Plaatsingstijd: 23-02-2022
